Χτύπησε το κουδούνι μια φορά και μετά άλλη μία. Τα λεπτά μέχρι να ακούσει τη φωνή του στο θυροτηλέφωνο της φάνηκαν αιώνας. Κρατώντας τη σακούλα από το φούρνο, είχε στηριχθεί στο ένα της πόδι και το άλλο το κουνούσε πάνω κάτω νευρικά. Μέσα της ευχόταν να πάνε όλα καλά. Είχε δει την απογοήτευση ζωγραφισμένη στα μάτια του χθες το βράδυ, το θυμό του αποτυπωμένο σε κάθε κίνηση του κορμιού του και τώρα σκεφτόταν το πόσο χαζή ήταν να ελπίζει σε μια καλή έκβαση των πραγμάτων. Παρόλ' αυτά, δεν πέρασε στιγμή από το μυαλό της να τα παρατήσει και να φύγει. Θα έμενε εκεί να του μιλήσει ακόμα κι αν χρειαζόταν να μείνει όλη την ημέρα έξω στην είσοδο της πολυκατοικίας του.
«Ποιός είναι;», ακούστηκε θυμωμένη η φωνή του. Η Νίνα πλησίασε κι άλλο το θυροτηλέφωνο.
«Εγώ.», είπε και για κάμποσα δευτερόλεπτα επικράτησε σιωπή. Ύστερα ευτυχώς η είσοδος άνοιξε. Η Νίνα ανέβηκε δυο δυο τα σκαλοπάτια για να αντικρίσει τελικά στην άκρη της πόρτας έναν Άλεξ άυπνο, καταπονημένο και με ένα μάτι ελαφρώς μελανιασμένο.
«Τί θες εδώ;»
«Ακόμα θυμωμένος είσαι;»
«Άλλο σε ρώτησα.»
«Σου έφερα πρωινό. Υπέθεσα πως δεν θα είχες φάει τίποτα από χθες το βράδυ.»
Ο Άλεξ την κοίταξε για λίγο αμίλητος. Ύστερα έβγαλε έναν αναστεναγμό και κάνοντας πιο πίσω, της έδωσε το ελεύθερο να περάσει. Η Νίνα μπήκε αλλά δεν προχώρησε πολύ μέσα. Περίμενε πρώτα να κλείσει ο Άλεξ την πόρτα και στη συνέχεια κοίταξε προσεχτικά το μάτι του.
«Του έβαλες καθόλου πάγο;»
«Όχι.»
«Να σου βάλω λίγο τώρα; Δεν θα ξεπρηστεί πολύ αλλά κάτι θα κάνει.»
«Κάνε ό,τι θες.»
Η Νίνα πήγε στην κουζίνα, άφησε τα πράγματά της στο τραπέζι κι ύστερα πήρε λίγα παγάκια από την κατάψυξη. Τα τύλιξε μέσα σε μια καθαρή πετσέτα και έβρεξε λίγο το πανί της στην άκρη του. Τα ήξερε τα κατατόπια της κουζίνας. Με τον Άλεξ είχαν φάει μια φορά στο διαμέρισμά του και, μπορεί να είχαν περάσει ακριβώς 15 ημέρες από τότε, όμως θυμόταν την κουζίνα και το σπίτι γενικότερα, σαν να είχε φύγει από εκεί μόλις χθες.
«Από το σπίτι του Νίκου έρχομαι.», είπε με το που ακούμπησε τον πάγο επάνω του κι ο Άλεξ αναπήδησε προς τα πίσω με νεύρα. «Η μύτη του έχει τα μαύρα της τα χάλια αλλά ευτυχώς δεν έσπασε.»
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Dreams of Dancing...
RomanceΝίνα: Τον θέλει σαν τρελή, αλλά πρέπει πάσει θυσία να μείνει μακριά του. Άλεξ: Την θέλει σαν τρελός και δεν θα αφήσει τίποτα να τον εμποδίσει από το να την κερδίσει. Εσείς; Τί θα κάνατε αν θέλατε κάποιον πάρα πολύ, όμως δεν μπορούσατε να τον έχετε;
