Περπατώντας αρκετά μέτρα μέχρι να φτάσει στην πιο κοντινή στάση για να πάρει λεωφορείο για το κέντρο της Αθήνας, η Νίνα είχε ήδη ξυλιάσει από το κρύο. Ο θυμός της τελικά δεν ήταν τόσο μεγάλος ώστε να την κρατήσει ζεστή κι έτσι, μόλις κάθισε στη στάση, προσπάθησε με έντονες κινήσεις να τρίψει τα μπράτσα της για να ζεσταθεί.
«Άντε τώρα τέτοια ώρα να πετύχεις λεωφορείο.», μονολόγησε και κοίταξε προς το βάθος του δρόμου. Κανένα λεωφορείο δεν φαινόταν στον ορίζοντα, απεναντίας το μόνο που μπορούσε να δει ήταν δυο χυδαίους τύπους να την κοιτούν από την άκρη του πεζοδρομίου σαν ξελιγωμένοι. Η Νίνα έβγαλε αμέσως το κινητό της και κάλεσε την Τζίνα. «Σκατά!», σκέφτηκε μόλις θυμήθηκε πως ήταν με τον Μάρκο στη μάνα της και γι' αυτό δεν απαντούσε. Τώρα η μόνη της επιλογή ήταν το λεωφορείο. Όταν και αν ερχόταν.
Είκοσι λεπτά αργότερα και το λεωφορείο για το κέντρο ακόμα δεν είχε περάσει. Η Νίνα καθόταν ακόμα στην ίδια θέση, εξακολουθώντας να τουρτουρίζει. Το μόνο που είχε αλλάξει από το σκηνικό γύρω της ήταν πως τα τσογλάνια που μέχρι πρότινος έκοβαν βόλτες στην άκρη του πεζοδρομίου, τώρα είχαν πλησιάσει και στέκονταν πια σε απόσταση ενός περίπου μέτρου από εκείνη. Ανά διαστήματα τους άκουγε που έλεγαν κάτι άσεμνα σχόλια για τα όμορφα πόδια της και την προκλητικά ανοιχτή της πλάτη, τάχα μεταξύ τους, αλλά αρκετά δυνατά ώστε να τους ακούει κι η ίδια.
«Ούτε ένα ταξί δεν μπορεί να περάσει, ρε γαμώτο;», είπε από μέσα της γεμάτη απελπισία. Όσο περνούσε η ώρα και δεν φαινόταν ούτε λεωφορείο αλλά ούτε και κάποιο ταξί στον ορίζοντα, τόσο η Νίνα άρχιζε να φοβάται.
Το κινητό της δονήθηκε και από την τρομάρα της, κόντεψε να της φύγει από τα χέρια και να πέσει κάτω. Ευτυχώς προσγειώθηκε πάνω στα χέρια της και σηκώνοντάς το για να δει ποιός την καλεί, το άγχος που κυριαρχούσε στο βλέμμα της μετατράπηκε σε έκπληξη. Ήταν ο Άλεξ!
«Γεια σου, όμορφη!», της είπε με το που το σήκωσε. Η Νίνα προσπάθησε να του απαντήσει χωρίς να προδοθεί το πόσο νευρική ή ταραγμένη ήταν.
«Γεια. Τί κάνεις;»
«Καλά. Μόλις σχόλασα και πήρα να δω πώς είσαι.»
«Καλά έκανες.», του είπε προσπαθώντας να ακουστεί κάπως ευδιάθετη και εκείνη την ώρα ακούστηκαν απανωτά κορναρίσματα για κάποιο αμάξι που παραβίασε το κόκκινο.
«Τί φασαρία είναι αυτή; Πού είσαι;»
«Στη Λεωφόρο Κηφισίας.»
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Dreams of Dancing...
RomanceΝίνα: Τον θέλει σαν τρελή, αλλά πρέπει πάσει θυσία να μείνει μακριά του. Άλεξ: Την θέλει σαν τρελός και δεν θα αφήσει τίποτα να τον εμποδίσει από το να την κερδίσει. Εσείς; Τί θα κάνατε αν θέλατε κάποιον πάρα πολύ, όμως δεν μπορούσατε να τον έχετε;
