Μαγεία

12.6K 919 116
  • Αφιερωμένο στον/ην InnaTina
                                    


Για μία ακόμη φορά το κλαμπ ήταν ασφυκτικά γεμάτο από κόσμο. Μόνο μία αυτοσχέδια πίστα μπροστά από τη θέση του dj ήταν άδεια κι αυτό γιατί εκεί είχαν στήσει τον χώρο όπου θα πραγματοποιούνταν τα χορευτικά της σχολής Γεωργιάδη. Το συγκεκριμένο κλαμπ ποτέ δεν αναλάμβανε να διοργανώσει επιδείξεις χορού, μάχες ή οτιδήποτε παρόμοιο, αλλά δεδομένου ότι ο Γεωργιάδηςήταν γνωστός του ιδιοκτήτη, κάθε χρόνο γινόταν εκεί το ετήσιο πάρτι της σχολής του. Οι μαθητές ήταν χωρισμένοι κυρίως ανά δυάδες ή πεντάδες και αναλάμβαναν να παρουσιάσουν στο κατάμεστο από κόσμο κλαμπ, το χορευτικό που μάθαιναν όλο το εξάμηνο. Φυσικά και δεν επρόκειτο για επιδείξεις επαγγελματικού επιπέδου και φυσικά γι' αυτό και μόνο το λόγο η Τζίνα είχε ήδη αρχίσει την γκρίνια από τη στιγμή που μπήκαν στο μαγαζί.

«Σε τί έχω φταίξει και με καταδικάζει το σύμπαν σε ένα μαρτυρικό δίωρο πανάθλιων χορευτικών; Σε τί; Σε τί; Σε τί;»

«Τί έπαθε;», αναρωτήθηκε ο Άλεξ γυρίζοντας προς το μέρος της. Η Νίνα του έκανε νόημα να μη δώσει σημασία.

«Έχει ψυχολογικά με τις ατάλαντες χορεύτριες. Δεν είναι τίποτα. Θα της περάσει.»

Η Τζίνα πάντα είχε ένα θέμα μ' αυτού του είδους τις εκδηλώσεις και γενικά με όσες γυναίκες πήγαιναν στα κλαμπ και – φορώντας φουστοζώνες και προκλητικά κοντά μπλουζάκια – επιχειρούσαν με άτσαλες σέξι κινήσεις να στρέψουν τα ανδρικά βλέμματα επάνω τους. Η Νίνα όλα αυτά τα χρόνια νόμιζε πως η κολλητή της το έκανε επειδή κατά βάθος τις ζήλευε ή επειδή απλά μονίμως ήθελε όλοι να ασχολούνται μαζί της, όμως στην πραγματικότητα η Τζίνα το έκανε επειδή μισούσε το δήθεν. Οι γυναίκες συνήθως μπέρδευαν το τί εστί χορός με το πώς θα σαγηνεύσουν ένα αρσενικό και προσβάλλοντας το άθλημα που επί τόσα χρόνια η Τζίνα αγαπούσε σαν αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού της, χόρευαν προκλητικά και ατάλαντα, θεωρώντας πως οι άντρες τις θαύμαζαν για την κίνησή τους κι όχι για το γεγονός ότι ήταν γδυτές.

«Πάω να κάνω λίγο παρέα στο Μάρκο.», είπε ο Άλεξ στην Νίνα, παίρνοντας το ποτό του στα χέρια του. «Θα την παλέψεις με τη γκρίνια της ή να μείνω;»

«Ναι μωρέ, πήγαινε. Είμαι συνηθισμένη τόσα χρόνια, θα το αντέξω.»

«Πού πάει;», την ρώτησε η Τζίνα μόλις τον είδε να απομακρύνεται. Η Νίνα κοίταξε προς το μέρος του και μονομιάς το βλέμμα της σκοτείνιασε.

Dreams of Dancing...Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα